Komt dat zien: Don QuichotteKlik voor de voorkant van de flyer Ik doe mee aan de opera Don Quichotte, als lid van Studentenkoor Amsterdam. Klik voor de achterkant van de flyer Bij mij zijn kaartjes tegen voorverkoopprijzen te verkijgen.
12 april 2005 | 21:37 | categorie: muziek
| Reageer (6)
UBE winterconcertGraag vraag ik jullie aandacht voor het volgende: Ik ben geen lid meer van het Utrechts Blazers Ensemble, maar speel toch weer mee als invaller. Het is heel erg leuk! Kom luisteren!
14 december 2004 | 08:51 | categorie: muziek
| Reageer (3)
Concertweek, deel 2Vorige week ging het ongeveer zo: maandagavond koorrepetite Kan je het volgen? Het lukte mij nèt, maar het kostte wel heel wat van mijn planningscapaciteiten. Het werd namelijk nog extra ingewikkeld doordat ik op vrijdagavond een reünie had van het autistenkamp (klik en klik om je geheugen op te frissen). Die reünie was in een scoutingblokhut in Arnhem. We keken vreselijk veel foto's en aten en dronken lekkere dingen en gingen heel laat slapen. De volgende ochtend moest ik snel weg. Ik had namelijk een repetitie. Een ander lastig punt was dat ik bij beide orkesten contrafagot speelde. Dat ziet er zo uit (klik weer). Behalve dan dat ik niet spontaan zo'n man word als ik speel natuurlijk. Het plaatje is om te illustreren wat een enorm ding het is. Daar sjouwde ik mee rond. En voor het Crea orkest ook nog met mijn eigen fagot. Maar... de week is om, en ik ben er nog. De concerten gingen allemaal redelijk goed en de mensen in de zaal waren enthousiast. Fagot spelen is leuk. Ik ga deze avond maar vullen met een orkestrepetitie. Mahler - Eerste symfonie
29 november 2004 | 16:38 | categorie: muziek
| Reageer (7)
AttagirlIk zag Bettie Serveert bij de opnames van Club 3voor12.
Het interview met Jaap Boots vond ik wat suf, Carol praatte lijzig en werkte niet erg mee. Maar het optreden was leuk. Ik hoorde onbekende liedjes met een hoog Bettie-gehalte en een echte Carol-stem. Bekend en nieuw tegelijk, een rare combinatie. Ik werd helemaal enthousiast van de rare geluidjes die ze er soms opeens doorheen gooien. Dat deden ze al vaker, bijvoorbeeld in 'Captain maybe' van de cd Log 22. Ik vind het geniaal en loop morgen naar de winkel. Overigens bleef ik het tweede uur ook nog luisteren. Toen trad de band Stars op. Een zangeres die zich erg aanstelde maar met een prachtige stem, en een jongen die er hele mooie trompet-loopjes doorheen speelde. Daar wil ik meer van weten.
14 oktober 2004 | 21:14 | categorie: muziek
| Reageer (1)
UBE-concertGraag vraag ik jullie aandacht voor het volgende: Het programma van de UBE zomerconcerten is opgebouwd rond het thema leven (creatie) en dood (vernietiging). De programmering is zeer divers en bevat voor een elk wat wils. Hedendaagse klassieke muziek met bijzondere samenklanken is te horen in de stukken van Louis Andriessen. Voor de liefhebber van jazz is er de Jazz Symphony van George Antheil. Symfonische klanken zijn te vinden in de muziek van Darius Milhaud. Het ensemble is speciaal hiervoor aangevuld met strijkers. Tot slot in het stuk van Simon Burgers begeleidt het UBE een digitale tape, waarop diverse beats te horen zullen zijn. Het concert is een aanrader voor diegene die houdt van hedendaagse klassieke muziek. Maar het concert leent zich, juist door haar diversiteit, ook uitstekend voor mensen die hier graag kennis mee willen maken. Programma: Ik speel fagot in het Utrechts Blazers Ensemble. Iedereen is erg welkom om in Amsterdam of Utrecht te komen luisteren, het is leuk!
27 mei 2004 | 21:24 | categorie: muziek
| Reageer (1)
Kink FMAls ik dan toch reclame aan het maken ben: hallo en goeiemorgen, fijne dag nog, hier in amsterdam is het heerlijk weer. groeten, Hanna. En wat doen ze dan bij kink fm? Inderdaad, binnen een paar minuten je mailtje voorlezen en je plaatje draaien. Leuk! Soms klinken nummers namelijk echt beter als ze uit je radio komen. black... ehm, luister niet goed naar Metha. kinkfm iig
16 april 2004 | 13:24 | categorie: muziek
| Reageer (6)
De taal van gekkenSamenvatting van mijn avond: Ik kan ermee studeren, telefoneren, internetten, was opvouwen, niksen, toetje eten, koekjes eten, water drinken en nadenken over wat het is met dit liedje. Afgezien van een zeer welkome vervanger van eenregelige stukjes Mattheus in mijn hoofd (vooral Weissage, wer ist's, der dich schlug). Afgezien van dat google mij de tekst leverde waarvan ik denk dat het meer is dan 'I love you, stay with me, i love you' (kom maar door met die kritiek). Afgezien van dat ik nu eindelijk weet wat ik de hele dag al in mn hoofd had (wat raar is, want ik had deze cd al weken niet geluisterd). Afgezien van dat ik nu eindelijk weer eens inspiratie heb voor een nieuw bureaublad (niet dat ik perse genoeg heb van de huidige, maar ik heb m al weken). Afgezien van dat ik zomaar opeens een nieuw repeatliedje heb, jippie (ik ben dol op repeatliedjes. ze hebben een eigen mapje waar ze in mogen blijven zolang ik ze eindeloos kan luisteren). Tom McRae - Language of fools
8 april 2004 | 22:50 | categorie: muziek
| Reageer (2)
Zo, die hangt weerNieske heeft net een mooi verhaal geschreven over de meezing-Mattheus van gister en ik ga lui zijn en er naar linken. Wel lezen hoor! En hier terugkomen natuurlijk. edit: ik ga het hier ook plaatsen, dat is leuker. Na wekenlang oefenen was gisteren dan eindelijk de meezing-Mattheus. In de prachtige concertzaal van Tilburg zouden we 's ochtends nog wat stukjes gaan oefenen onder begeleiding van dirigent Stephen Kavelaar en 's middags het hele stuk meteen uitvoeren. Deze aparte opzet is perfect voor mensen zoals ik, die een te druk bezet en onregelmatig leven hebben om een avond per week met een koor te oefenen. Tussen de meezingers verspreid staat het steunkoor: per stemgroep een paar mensen die de Mattheus echt goed kennen en er zijn om, de naam zegt het al, de rest van de meezingers te steunen. Het grote nadeel van Tilburg is dat het zo ver weg is. Hanna en ik waren bij mijn vader bijven slapen. De wekker ging om 7 uur, om half 8 kregen we broodjes uit de oven voorgezet en om 8 uur kwam mijn moeder ons ophalen. Dat lijkt misschien niet zo erg als je dagritme nou eenmaal zo werkt, maar voor ons was het redelijk dramatisch. Toen we op zaterdagavond lekker vroeg naar bed gingen, konden we namelijk niet slapen. Het was natuurlijk wel gezellig, maar het duurde maar en het duurde maar en we bleven maar denken: ojee, morgenochtend! Uiteindelijk lukte het toch om in slaap te vallen, maar het wakker worden was net zo moeilijk als ik vantevoren verwacht had. Ik heb nota bene een kop koffie gedronken toen we aankwamen in Tilburg! De mensen die mij goed genoeg kennen, weten best dat het dan heel erg moet zijn geweest. Voor de middagpauze moesten we, in het kader van opwarmen en spieren losmaken, bijna-kwijlen, "woei!" zeggen en met onze schouders schudden. We oefenden wat koralen en openings- en slotkoren. Gek genoeg was het steeds het steunkoor dat overal overheen tetterde, veel te hard en veel te snel. Toen kregen we een (gratis!) lunch, die we buiten, uit de wind en in de zon, opaten. Toen het zachtjes begon te regenen bleek zelfs dat we onder een afdakje stonden. Perfect! De uitvoering was leuk en ging overwegend goed. Blitze und Donner was een grote chaos, maar als je er over nadenkt hoort dat ook wel zo, want ja, het is nou eenmaal onweer... Eigenlijk hoop ik ook dat volgend jaar Sytze Buwalda weer meezingt. Sytze is een countertenor die vorige jaren steeds meedeed en de hele tijd grapjes maakte en met mensen uit het orkest ging kletsen. Dit jaar waren de solisten allemaal wel goed, maar niet zo grappig en enthousiast als vorige jaren. Ach, ik kan wel blijven zeuren, en we bedachten wel dat dit waarschijnlijk onze laatste meezing-Mattheus zou zijn (omdat het gewoon zoveel beter kan), maar het was wel leuk en gezellig, en daar gaat het tenslotte om. Misschien doen we het toch wel vaker, gewoon voor de gezelligheid. Als dagje uit. Het citaat in de titel is trouwens van Aafje Heynis, een alt die dit steeds verzuchtte als er weer een uitvoering van de Mattheus tot een goed einde was gebracht. Respectloos? Misschien. Humorvol? Zeker. Relativeren is goed.
5 april 2004 | 16:19 | categorie: muziek
| Reageer (0)
DonorHoewel 23 nog lang niet volwassen is, is het toch wat nieuws. En bij wat nieuws horen veranderingen. Het eerste plan is om mijn donorregistratie te veranderen van nee in ja, deels. Als ik 23 ben ga ik uitzoeken hoe dat moet. Nou maar hopen dat ik voor die tijd niet dood ga. En hoe toevallig: Dat vat ik uiteraard op als een teken dus binnenkort ga ik de mensen van de donorregistratie bellen. In het mapje zat als laatste nog: En voor de volledigheid nog even mn huidige cp, want ik heb natuurlijk al heel lang geleden gedoucht. (nee, geen boontje) Third Day - Love song
2 april 2004 | 14:47 | categorie: muziek
| Reageer (5)
Top 90Op weg van Utrecht Centraal naar Amsterdam had ik 14 minuten vrij te besteden, want ik had net een trein gemist. Geeft niet, overdag vind ik het op het station meestal wel leuk. Ik liep de Bruna in en bladerde door de Oor van deze maand. Top 90 van de jaren 90 met wél leuke bands en cd's. Dit in tegenstelling tot best of jaren 90 compilaties van een willekeurig platenlabel. Nirvana op 1. Voorspelbaar. Ik durf niet te beweren dat het onterecht is, maar mijn eerste keuze is het niet. Mijn eerste cd was wel eentje van Nirvana (Unplugged in New York, jawel) maar daarna ben ik mijn smaak echt gaan ontwikkelen. Tegen de tijd dat die ongeveer af was, was het al meeloperig om Nirvana heel cool te vinden. En ik wilde in ieder geval niet meeloperig zijn. Tweede was volgens mij (pin me er niet op vast, ik had niet veel tijd, zie ook hieronder) Radiohead - Ok Computer. Kijk, daar ben ik het zeker wel mee eens. Radiohead is goed. Radiohad is goed. Repeat and fade out. Ik vind, sinds Ok Computer, alle cd's van Radiohad stuk voor stuk helemaal geweldig. Kid A had het meeste tijd nodig om op zn plek te vallen maar zelfs die wil ik nu ook hebben. Dit is een hint. Ergens op een veel hoger nummertje (veel hoger dan Spice Girls, que?) stond Live met Throwing Copper. Met een negatief verhaal dat het dan wel populair was geweest maar verder veel te veel gitaren en sentiment. Wat natuurlijk goed werkt in het land van Marco Borsato en Kane. Nou, bedankt. Dit was dus de eerste cd die ik voor mezelf kocht en hij is wel goed! Wel! Maar niet zo bijzonder als Mental Jewelry, de eerste cd van Live. Niet veel mensen weten dat. Ik lekker wel dus ik zit m nu te luisteren. Ik ga komende week fijn al mn oude cd's weer eens opzetten. Nee, ik heb de Oor niet gekocht. Dan had ik wel leterlijk geciteerd. En opeens moest ik rennen om niet nog een trein te missen. Waarom was het daarin zo druk? Serieus, wat doen zoveel mensen midden op de zaterdag in de trein van Utrecht naar Amsterdam? Live - Mirror song
27 maart 2004 | 15:03 | categorie: muziek
| Reageer (6)
AirIk zat in de tram, op weg naar een lunchconcert. Blind zappend door de muziek van mn mp3-speler (noodgedwongen, schermpje is dood) werd ik opeens getroffen door de eerste tonen van een liedje. Piano en slagwerk. Geen idee wat het was, maar ik dacht alleen maar 'als het ding het maar blijft doen! dit wil ik horen'. Het volgende liedje kwam me vaag bekend voor, de rest weer niet. Ik belde Pim om te vragen of ie iets kon met de beschrijving 'iets met een piano, een fluit die riedeltjes speelt en dat ik misschien van mars kom en jij van venus'. Nee, natuurlijk. Een Brahms-sonate leidde even af, maar daarna luisterde ik weer verder naar deze geheimzinnige cd. Heel voorzichtig pakte ik net het mp3-ding en luisterde weer. In een kladblok schreef ik mee: you could live in the sea Toen was met google de oplossing snel gevonden: Air, album Talkie Walkie, nummer Venus. De tekst stelde me wat teleur, in mijn hoofd was die ook heel mooi en vaag en diepzinnig maar dit is gewoon ordinaire liefdes-praat. Trouwens, in het trappenhuis in de bieb pakte ik mijn portemonnee, en daaruit viel het complete trio-spel (vergelijk kwartet-). Er was net een vleugje wind dus de kleine papiertjes waaiden vier verdiepingen naar beneden. Een medewerkster stond erg afkeurend te kijken en bleef ook staan, dus na een paar seconden zei ik maar 'als u doorloopt kan ik het opruimen'. Ik ga natuurlijk niet tussen haar voeten graaien. En opruimen ging ik het heus wel, want ik wilde het blaadje met onderstaande liedje niet kwijt. Ben Folds - Song for the dumped
3 maart 2004 | 16:08 | categorie: muziek
| Reageer (4)
|