Stille jaren

De afgelopen drie jaar was ik druk met van alles, waaronder een vak leren.
Het kleurenthema van deze weblog was wel de inspratie voor mijn huidige visitekaartje:

Claimgedrag

Mijn weblog laat zich niet negeren. Ik krijg namelijk tientallen mailtjes per dag. Niet van bezorgde mensen of het wel goed met me gaat nu het zo stil is op mn log (ook wel eens hoor, maar niet zoveel). Nee, van spammerts. Dus dan ga ik toch maar weer eens kijken en gooi alle pokerreclame weg.

De weblog heeft gewonnen, ik schrijf gelijk een stukje. Over dat ik hier al 5 maanden woon, en sinds gisteren eindelijk een wasmachine heb. Ik hoef dus niet meer te fietsen met bundeltjes was, hoezee! Ik heb echter gelijk ontdekt dat witte lakens wassen met een donkerblauw shirtje (en dan lekker heet, voor dat beddengoed) desastreuse effecten heeft.

Enfin. Zo klungel ik voort. Maandag ga ik weer voor even op reis. Wie weet levert het want noemenswaardige foto's op.

Virtuele werkelijkheid

Ik was offline omdat mijn oude host ophield met bestaan. Ik verhuisde naar een nieuwe, maar had geen tijd cq zin om daar alles weer te installeren. Dat is niet zo simpel namelijk.

Als ik gewoon een account had geopend bij iets bestaands, web-log ofzo, hoefde ik zelf niks meer te doen. Wat jullie straks/nu zien staan, heb ik nu net getypt in Movable Type, een weblogtool die ik zelf aan de praat heb gekregen. En dat is moeilijk. Daar is moed, tijd en zin voor nodig.

De zin kwam uiteindelijk toen ik afgelopen zaterdag de Trouw zat te lezen. Daarin stond een artikel over weblogs en hoe iedereen die maar begint en weer verlaat en hoe er dan allemaal 'weblogkerkhofjes' onstaan. Het idee dat hw.nl een kerkhofje werd (of, minstens zo erg: een url zonder inhoud, en wat oude backups in de krochten van het internet) vond ik zo droevig dat ik snel actie heb ondernomen. Tijd bleek te maken en moed komt dan vanzelf. Oh ja, met dank aan de support van de heren van Lemonbit. Ze zijn vriendelijk, behulpzaam, snel en niet bereikbaar voor telefonische bijstand met het goedkoopste hostingpakket.

In het bovengenoemde artikel komt ook een ict-trendwatcher aan het woord. Deze vertelt dat "jongeren leven in een hybride wereld waar de werkelijke omgeving is samengesmolten met een virtueel bestaan, (...) het betekent dat de virtuele werkelijkheid net zo reeël is als de wereld waarin ze leven.”

Mocht dit je pet te boven gaan en behoefte hebben aan een reeël beeld uit de niet-virtuele werkelijkheid, dan schept de onderstaande tekening misschien duidelijkheid. Laat je overigens niet hinderen door het idee dat de tekening die je ziet het resultaat is van inscannen en omzetten naar nullen en enen.

'Ze is weer online', door Sandra.

Dat noem ik geluk hebben

Na 20 uur vond ik mijn jas terug onder mijn snelbinders.

Ani DiFranco - Swim

1000

Als je snel bent, plaats JIJ de duizendste reactie op hannawillemijn.nl!

Puzzelen

Ik besloot dat ik mijn toetsenbord schoon moest maken. Het advies om vantevoren foto's te nemen had ik opgevolgd, maar proberen de toetsjes uit je hoofd terug te leggen is natuurlijk veel leuker.

Alles lukte, behalve die drie rechts van de F-toetsen en de zes eronder. Ik gebruik ze dan ook zelden.

Een andere eye opener was deze toets:

Ik gebruikte m nooit maar nu gaat er een wereld voor me open.

Drie aandachtsstreepjes

- misschien kan ik je sneller helpen dan google
Zocht je altijd al een online casino? Wil je rustgevende of opvrolijkende pilletjes? Een buitenlands tandartsverzekering? Lees dan dit logje nog eens!

- de gesloten reactiedingen van oude stukjes hebben een reden
Bovenstaande is waarom ik altijd na een paar weken het reactieding van mijn stukjes sluit. Meestal zijn die links niet behulpzaam maar slechts irritant en verwarrend. En hardnekkig terugkomend. Als die post van het streepje hierboven de 100 reacties haalt gooi ik m ook dicht, denk ik. Ook netjes verzamelde zooi heeft een grens.

- binnenkort op hannawillemijn:
Over grenzen aan zooi gesproken! Verwacht binnnenkort een stukje over mijn prachtig opgeruimde kamer. En over de gvb. En over een interview. Leuk he?

Unieke designglazen

'Spaar nu voor unieke designglazen!', zegt het pak Appelsientje oranje vruchten. Ik ben braaf, dus als Appelsientje iets vraagt dan doe ik dat. Ik spaar dus voor unieke designglazen. Het probleem is echter dat ik 12 (twaalf) actiepunten nodig heb om daadwerkelijk twee glazen te kunnen onvangen (met bijbetaling van 2 euro 15, maar vooruit), en ik heb er nu één. Ik pers mijn sinaasappelsap altijd zelf, en als ik iets gemengds met vruchten wil meng ik het zelf. Dit pak kreeg ik van een vriendin omdat ik vorige week een dag niet helemaal lekker was (ik was niet ziek, en ziekig bestaat niet, maar echt normaal functioneer je ook niet als je iets verkeerds hebt gegeten).

Maar dus. Ik vind de glazen mooi. Klik voor de site met plaatjes. Als je het nu niet met me eens bent, maar wel soms Appelsientje of Chocomel drinkt, wil je dan toch de punten van het pak knippen en aan mij geven? Ik heb interesse tot eind januari 2005.

Als ik ze krijg vind ik je lief. Anders ook. En ik wil graag deze gelegenheid aangrijpen om te zeggen dat ik koude chocolademelk echt niet lekker vind. Doe mij maar warm, met slagroom.

Sigur Ros -

Wat zullen we eens gaan doen vanavond?

Afgelopen weken zorgden het gebrek aan vriendje en in huis wonen bij broertjes ervoor dat het aankomende EK totaal langs me heen ging. En opeens was het land oranje. Zelfs in mijn ouderlijk huis heeft de oranjekoorts enigzins toegeslagen. Mijn broertje kroop stiekem achter mijn movable type en schreef:
Vanavond gaat het weer gebeuren. Nederland tegen Tsjechi� wordt het begin van de uprising van Oranje. De vorm groeit, de ballen gaan erin, het volk gaat geloven. Nederland Europees Kampioen.
Ik geloof er geen bal van.

Leuke slechte muziek

Soms zijn er van die liedjes die je mooi vindt terwijl je eigenlijk het gevoel hebt dat het niet 'kan'. Zo draaide ik op de middelbare school een tijdje in het geheim tussen Iron Maiden en andere herrie door graag 'why are you so beautiful' van Ren� Froger (uiteraard had ik daarbij iemand in gedachten).

Ten tijde van Starmaker bespraken mijn roeimaatje en ik wekelijks de vorderingen van de groep en de liedjes. Ze kopieerde zelfs de bijbehorende cd van K-otic voor mij, die nu ergens verstopt achter de rest staat. Door zangles en popkoor komen in mijn kamer nu ook de meest vreselijke dingen langs, met als absoluut dieptepunt Abba.

Ja, ik schaam me een beetje. Maar ook weer niet heel veel, want als je enigzins volwassen wordt kan je zulke dingen ook wel weer vertellen. Toch? Wat zijn jouw baggermuziekvoorkeuren?

(overigens: slechte nederlandstalige muziek is _altijd_ slecht. ook midden in de nacht als ik een verdieping hoger probeer te slapen)

Gedicht voor in de nacht

Midden in de nacht liepen Pim, Marijke en ik door straten en langs het water. Op een huis stond een gedicht dat ik herkende en onthield al viel ik bijna om van de slaap. Ik vond de dichter, dus nu kan ik het plaatsen:

al dat hout
bij de haard
voor één vuur

warmte vergt
jaren groei

- Willem Hussem

Tom McRae - Line of fire

11 en 23

Soms dan denk ik bij mezelf
Oh jee ik ben al bijna 11
Het duurt niet lang meer voor ik 80 word
Ik wil nog zoveel dingen doen
Ik weet er zo wel een miljoen
Ik kom al tijden tijd te kort

Deze quote van Kinderen voor Kinderen stond op de uitnodiging voor mijn feestje toen ik 11 werd. Morgen word ik 23 en het feestje is al geweest. De uitnodigingen gingen over de mail, dus niks mooi versierd kaartje of zelfgemaakt boekje. Ook geen activiteiten en een spelletje rondom het uitpakken van de cadeautjes. Geen speurtocht, mummies maken of spel in het bos. Gewoon binnenkomen, jas in mijn opgeruimde kamer leggen, cadeautje geven, wat te drinken pakken en vervolgens jezelf en elkaar vermaken. Dat is het. Leuk genoeg natuurlijk; ik heb me in ieder geval erg goed vermaakt gister. Maar ik kan ook met een soort weemoed terug denken aan die feestjes van vroeger.

Hanna 8 jaar, ik ben die middelste mummie

Overigens kom ik nog steeds altijd tijd tekort. Op heel veel gebieden ben ik niks veranderd in de tweede helft van mijn leven tot nu toe.

Kosheen - Wasting my time