Originele smoes

Een jongen in de trein heeft geen kaartje gekocht. Wel heeft hij een ov-kaart voor 2006. "Waar is die van 2005 dan?", vraagt de conducteur. "Weggegooid," zegt hij.

Oliedom of originele smoes?

Gesichten

Berlijn is zo'n prachtige stad. Afgelopen lente kwam ik er een paar keer.

klik op de foto voor een uitvergroting

Het is jammer dat er altijd auto's voor de Muur staan, maar dat weerhield ons er niet van de gezichten te imiteren.

Bonobo - Kota

Getekend

Ik zat in Dwaze Zaken en bekeek mijn huurcontract. Het zag er goed uit. Ik dronk warme chocolademelk met een pepernoot.

De wind is snijdend koud, maar ik ben warm van binnen.

Keuzes

Kiezen is niet mijn sterkste kant.

Een week geleden lag ik in paniek in bed: wat moest ik nou doen! Kamer nemen? Kamer niet nemen? Toch wel? Toch niet? Enfin, tegen de tijd dat ik had besloten dat twijfelen geen goede basis is voor kiezen en ik het dus maar niet moest doen, was ik al te laat om te reageren. Dag, kamer.

Daarna kreeg ik spijt. Die plek in De Pijp, dat is toch eigenlijk wel heel leuk om te wonen. Drie huisgenoten, een keuken, twee wc's en twee douches. Meer vierkante meter voor mezelf. Meer ramen dus meer licht in de kamer. En bovenal: in Amsterdam, dus weg uit Amstelveen.

Ik had mazzel, want de week erop werd weer een kamer in dat pand aangeboden. Sandra en ik gingen weer kijken en nu wist ik het zeker: hier wil ik wonen.

De oude huurder vroeg of ik wat spullen wilde overnemen. Rolgordijnen, klerenkast, vloerbedekking. Voor maar zestig euro. Ik zeg dat ik dat best wil. Dan zegt hij dat ik dan in ruil ook zijn blauwe muur moet nemen, hij heeft geen zin om die in zijn schaarse tijd nog wit te schilderen. Ik dub twee dagen en bel hem dan om te zeggen dat hij zn spullen kan houden maar dat ik gewoon een witte muur wil.

Zo krijgt de kamer al vorm. Betonnen vloer. Lelijk geschilderde vaalwitte muren. Niks voor de ramen. Oh jee. Ik moet gaan nadenken over kleuren, materialen en indeling. Het schijnt dat iedereen dat moet die verhuist. Waarom is het dan toch zo moeilijk? Ik vraag iedereen advies en besluit steeds dat ik het zelf wil bedenken.

Wat niet wegneemt dat ik advies blijf vragen. Wat moet ik op de vloer leggen? Vloerbedekking, zeil, laminaat of toch mijn rare idee van kurk?

Voor het reisdagboek

Lief reisdagboek,

je ligt alweer ruim drie weken werkeloos in de kast. Soms wordt er nog door je gebladerd, maar een actieve functie heb je niet meer.

Ik mis je. Het was zo heerlijk om op reis te zijn en zo nu en dan in een vreemde stad een internetcafe in te duiken en een stukje te schrijven. Ik maakte daar zulke toffe, verschillende, spannende dingen mee dat er altijd teveel was om te melden.

Nu ben ik weer thuis. De eerste paar dagen waren een soort nazomer. We konden rustig wennen en fietsten zonder jas over straat. Nu is het gewoon druilerig naar herfstweer. De eerste hagel heb ik al op mijn hoofd gehad en zeiknat regenen is geen uitzondering.

Ik zit op mijn kamer en studeer. Ik hang op mijn kamer en doe te weinig. Ik spreek af met mensen en heb een leuke avond. Ik maak weer wat muziek. Ik bel met Sandra: bij jou of bij mij?

Leuk hoor allemaal, maar zo bekend. Voorspelbaar. Ik had je niks te vertellen en hoop daar snel weer verandering in te brengen.

Liefs, Hanna.

van Amstelveen naar Amsterdam

www.studentenwoningweb.nl zegt het: ik ben eerste geworden en word uitgenodigd om de huurovereenkomst te komen tekenen.

Dat betekent dat er een hoop op stapel staat. Vloer kiezen, muren verven, kledingkast timmeren, verhuizen.

Druk! Duur! Hoera!

Takje wenst me welkom

... in de herfst.

Op reis dacht ik soms aan takje. Hoe zou het gaan, zouden zijn blaadjes er nog zitten? Zou hij lijken op vorig jaar in de herfst? Hoe ziet herfst er eigenlijk uit?

Ik heb vanmorgen een foto gemaakt, maar ik had net zo goed die van de vorige herfst kunnen nemen. Takje hangt laag, zwaar van de bladeren.