Wie een leuke zondagmiddag wil:

Zondagmiddag om half 3 is het UBE-concert in Utrecht!

Het was ontzettend leuk donderdag, al zeg ik het zelf. Kom luisteren!

edit: dit is allang geweest he. als je nu nog een leuke zondagmiddag wil zorg je er maar zelf voor!

Wat zullen we eens gaan doen vanavond?

Afgelopen weken zorgden het gebrek aan vriendje en in huis wonen bij broertjes ervoor dat het aankomende EK totaal langs me heen ging. En opeens was het land oranje. Zelfs in mijn ouderlijk huis heeft de oranjekoorts enigzins toegeslagen. Mijn broertje kroop stiekem achter mijn movable type en schreef:
Vanavond gaat het weer gebeuren. Nederland tegen Tsjechië wordt het begin van de uprising van Oranje. De vorm groeit, de ballen gaan erin, het volk gaat geloven. Nederland Europees Kampioen.
Ik geloof er geen bal van.

Goede keus

Ik koop met even veel gemak een Zij aan zij als een Viva. Blaadjes lezen is namelijk leuk, vooral in de trein of op vakantie. Ik kan er alleen nog niet zo goed aan wennen dat sommige verkopers op de Zij aan zij toch anders reageren dan op alle andere vrouwenbladen die ik in mijn leven kocht.

AKO Gelderlandplein Amsterdam, maanden geleden. De vrouw achter de kassa keek me aan alsof ze me enorm dapper vond, en zei "zal ik het maar in een tasje doen?". Ze had de plastic zak al in haar handen om snel het blad uit ieders zicht te krijgen. "Nee hoor, het gaat zo wel mee," antwoordde ik en liep met het blad in mn handen de winkel uit.

Station Duivendrecht, vanmiddag. Ik sta te wachten op een vertraagde trein. Snel de AKO in, mijn blik valt op een Zij aan zij die ik wel wil lezen, hup in de rij. De persoon voor mij krijgt geen commentaar, maar na een blik op mijn blad zegt de verkoper grijnzend: "Goede keus hoor!" "Ehm, ik ben blij dat je het ermee eens bent," mompel ik. En intussen denk ik vooral: waar bemoeit die man zich mee?

Nada Surf - Hyperspace

Nieuwe schoenen

Fuck for favour

Vrijdagavond. Ik zit op een terras in Utrecht. Naast me zitten een man en een jongen van een jaar of twaalf. Vader en zoon, of een moderne variant daarvan. Ze praten over een vrouw die ze allebei kennen. De man heeft haar geholepn met geldproblemen.

"... maar daarna is het ook mooi geweest en dan bekijkt ze het maar," zegt de man. De jongen antwoordt: "Maar waarom hielp je haar dan? Fuck for favour?" Ze lachen allebei. "Het was in ieder geval wel erg lekker, haha!" zegt de man. "Ja, dat hoorde ik ja." "Oh, jij lag in de kamer ernaast natuurlijk." "Ja joh," lacht de jongen en geeft de man een stomp. Samen grinniken ze er een beetje om.

Even later herhaal ik deze dialoog tegen de vriendin met wie ik op stap ben. Ik zeg dat het vast de vader is, maar zij denkt van niet. "Zo práát je toch niet tegen je eigen kind," beweert zij. Ik mag het hopen.

Europa, best saai

Ik heb vanmorgen voor mn werk braaf gestemd. PvdA, de stemwijzer bevestigde gelukkig mijn idee.

De afgelopen dagen riep ik om me heen 'wel gaan stemmen he! wees blij dat je mag, het gaat over ons, blablabla'. En net keek ik het nieuws: ietsje meer opkomst dan vorige keer, maar nog steeds maar een minderheid van de kiesgerechtigden. Wat zeggen mensen die worden ondervraagd door het NOS-journaal?

- Ik doe niet zo aan politiek
- Als ik wist op wie ik moest stemmen zou ik wel gaan
- Ik heb geen zin, ik ga lekker naar Marco Borsato
- Het interesseert me geen fuck

Duidelijk toch? En hoe ongelijk kan je ze geven? Hoeveel maakt het nou echt uit, ons ene stemmetje, dat handjevol afgevaardigden in Europa? Ik herkende me nog het meest in de opmerking van een 'kenner': dat alle Nederlanders in de EU straks toch wel voor Nederland opkomen. Dus dat het vast niet zoveel uitmaakt wie we erheen sturen.

En toch vind ik dat mensen moeten. U heeft nog ruim een half uur!

Vondelpark

Gister deed ik hetzelfde als heel veel andere Amsterdamse mensen: picknicken in het Vondelpark.

De allerergste hitte was weg. We dronken rosé en aten stokbrood met salade. Naast ons zat een baby met zijn ouders op een kleed. Een vrouw kwam langs op met overvolle fietstassen: 'Lekkere Surinaamse koekjes te koop!'. Forest Gump rende langs. Klasjes stuntelden op skates om de neergezette pionnen.

En ik lag daar en wilde dat ik al vakantie had en dat het heel lang duurde.

United Kingdom

Een weekend vol vragen. Dus:
Ik wil op vakantie naar Engeland, want het is daar leuk. Ze praten leuk (Engels), ze eten leuk (Engels), ze betalen leuk, ze rijden leuk etc. Ik vertelde dit al eerder, I know.

Vorige zomer was ik een maand alleen naar York en Stoke-on-Trent, drie maanden geleden ging ik een week een vriend opzoeken in Exeter en nu heb ik, met goed gezelschap, ongeveer 20 dagen te besteden.

Waar willen we heen in dat hele grote land? Waar willen we heen in Londen? Anybody?

Leuke slechte muziek

Soms zijn er van die liedjes die je mooi vindt terwijl je eigenlijk het gevoel hebt dat het niet 'kan'. Zo draaide ik op de middelbare school een tijdje in het geheim tussen Iron Maiden en andere herrie door graag 'why are you so beautiful' van René Froger (uiteraard had ik daarbij iemand in gedachten).

Ten tijde van Starmaker bespraken mijn roeimaatje en ik wekelijks de vorderingen van de groep en de liedjes. Ze kopieerde zelfs de bijbehorende cd van K-otic voor mij, die nu ergens verstopt achter de rest staat. Door zangles en popkoor komen in mijn kamer nu ook de meest vreselijke dingen langs, met als absoluut dieptepunt Abba.

Ja, ik schaam me een beetje. Maar ook weer niet heel veel, want als je enigzins volwassen wordt kan je zulke dingen ook wel weer vertellen. Toch? Wat zijn jouw baggermuziekvoorkeuren?

(overigens: slechte nederlandstalige muziek is _altijd_ slecht. ook midden in de nacht als ik een verdieping hoger probeer te slapen)

Gedicht voor in de nacht

Midden in de nacht liepen Pim, Marijke en ik door straten en langs het water. Op een huis stond een gedicht dat ik herkende en onthield al viel ik bijna om van de slaap. Ik vond de dichter, dus nu kan ik het plaatsen:

al dat hout
bij de haard
voor één vuur

warmte vergt
jaren groei

- Willem Hussem

Tom McRae - Line of fire

Alles voor de wetenschap

Met mijn laatste hapje avondeten nog in mn mond spring ik op mn fiets op weg naar het ziekenhuis. Via de kelder en een bruggetje vind ik mijn weg naar het uitgestorven stafgebouw. Daar zit mijn stagebegeleidster, gynaecoloog, op haar kamertje te werken in een chaos van papieren en patiëntgegevens. Ze zet koffie en we gaan aan de slag.

'Ottenkamp, een vier zeven acht
Dijkstra, negen twee negen
Albaret, twee drie drie nul
Uscal Oman, drie vijf vijf zes' *

Terwijl zij deze gegevens opdreunt uit overvolle mappen, typ ik de getallen in bij de goede naam in excel. Op een laptop, met zo'n ingebouwde muis die je moet aaien en géén numeriek toetsenbord. Dus mijn linkerhand vliegt over de cijfers die netjes op een rijtje boven de letters staan, en mijn rechterhand drukt steeds op pijltje-naar-boven. Zo doen we 200 mensen per map. Daarna adempauze. Pff. Koffie pakken. Nieuwe map pakken. Praatje over Schier.

Dan weer inkomen in de nieuwe map. De eerste paar gaan altijd moeizamer, ik moet weer leren mijn gedachten uit te zetten en in rap tempo de getallen in te typen. Eén gedachte aan iets anders (hoe laat zou het zijn, waar heb ik die naam eerder gehoord, hee 'een een nul vier' is mijn verjaardag) maakt dat ik de getallen niet gelijk intyp en acuut vergeet.

Soms worden de getallen opeens mensen:
'Salomon. Negen.'
'Oei.'
'Ja, maar dat is geen Down toch?'
'Nee, trisomie 22'
'De NT is 5,2'
'Jeetje. Is die afgebroken?'
'Nee, het werd een IUVD' **

Zes mappen doen we. Daarna maken we een afspraak voor volgende week. Gewoon overdag. Dan gaan we rekenen met onze duizenden getallen en aan de hand daarvan een wetenschappelijk artikel schrijven. Zij houdt binnenkort een praatje op een internationaal congres over dit onderzoek. Ik krijg twaalf (oude) studiepunten. We onderzoeken iets nieuws en komen met bewijs. Het ontzettend domme werk hebben we ervoor over. Alles voor de wetenschap.

*Patiëntnamen, getallen en dialogen zijn uiteraard fictief.

**Vertaling:
'Het risico op een kind met het Downsyndroom bij deze zwangerschap van mevrouw Solomon is, op basis van de zgn. nekplooimeting, 1 op 9'
'Oei'
'Dit ongeboren kind had toch geen Downsyndroom?'
'Nee, uit de vlokkentest bleek dat het kind een chromosoom 22 extra in zijn/haar lichaamscellen had'
'De nekplooi was tijdens de echoscopie 5,2 mm dik'
'Jeetje, dat is veel. Is de zwangerschap afgebroken dmv een abortus?
'Nee, het kind is overleden in de buik '

Elton John - I guess that's why they call it the blues