'In Nederland is het heerlijk lenteweer. Bij jou ook?'

Ik wil iets vertellen over lopen door de regen. Aangezien ik daar inmiddels meerdere dagen ervaring mee heb opgedaan, leek het me wel zo vriendelijk die ervaring te delen.

Allereerst moet je een aantal extra kledingstukken aan. Een regenjas, een beschermhoes over je tas, een poncho en een regenbroek. Dat mag dubbelop lijken, en dat is het ook wel letterlijk gezien, maar met minder artikelen worden je kleren gegarandeerd eerder nat. Hierbij doel ik zowel op de kleren die je aanhebt als het andere set in je tas. De timing van het aantrekken is lastig, want te vroeg is onnodig minder lekker lopen maar te laat is alles nat. Vervolgens wordt het soms even droog. Dan kan de poncho weer uit maar pas op, afhankelijk van het model krijg je 'm zonder hulp nooit meer aan omdat alles aan elkaar plakt.
Overigens, als het de hele dag regent wordt alles toch nat, ondanks alle voorzorgsmaatregelen. Want regenkleding is maar tot een bepaalde grens waterdicht. En je zweet, en dat kan door je toffe semidoorlaatbare sportkleding van je lichaam af, maar daarna slaat het neer aan de binnenkant van al dat plastic. Om aldaar lekker te gaan broeien.

Dan de weg. Die is op zo'n tocht vaak een aangename landweg, maar onder invloed van regen wordt het in een gunstig geval een modderpoel (levert wel extra gewicht op aan je schoenen) en in een minder gunstig geval een grote plas water. Of een riviertje. In ieder geval had ik vanmiddag het gevoel dat ik een spelletje apenkooi aan het doen was, je weet wel, heen en weer springend je verplaatsen door het gymlokaal zonder de vloer te raken. Ook niet bevorderlijk voor het tempo, trouwens.

Pauzeren, ook zoiets. Normaal ga ik af en toe ergens zitten, om te eten of drinken of plassen of een steentje uit m'n schoen te halen of gewoon, even rondkijken en uitrusten. In de regen een stuk minder leuk. Ik ben wel dankbaar voor bushokjes en cafés.

Maar het ergste is eigenlijk dat je je in de regen afsluit van de wereld, in plaats van te genieten. Als het niet regent kijk ik om me heen, luister, ruik, maak foto's en adem diep. Nu verschans ik me juist in mijn capuchon en wil het buiten buiten houden. Daarvoor hoef je eigenlijk je huis niet uit...

Ik heb ook mijn best gedaan om een aantal voordelen te verzinnen. Hier zijn ze: je kan met poncho aan plassen langs de weg omdat toch niemand er wat van ziet, en je verbrandt niet. Dat was het.

2 april 2014 | 20:18 | categorie: camino