Tussen Delft en Amsterdamof: dat wist ik niet, wat dom van mij, hoeveel was het? 1. Met heel veel mensen sta ik aan het eind van de middag op het station in Delft. Op het perron is een openbaar toilet van het type: geld inwerpen, naar binnen, eruit, klaar. Vanuit dit toilet roept iemand: 'help! ik zit opgesloten! ik kan er niet uit! help!' De mensen eromheen grinniken een beetje. Eén vrouw roept tegen de dichte deur: 'er is iemand hulp halen hoor!' De man roept terug: 'ik zit opgesloten!' De vrouw weer: 'jahaa, er komt zo iemand aan!' De man: 'ok.' De vrouw wil blijkbaar meer doen. Ze roept: 'ik ga nog een keer geld erin gooien!' Intussen grabbelt ze in haar tas. De man: 'waar ga je geld in gooien?' De vrouw: 'ooh, heb je er geen geld in gedaan? je moet er geld in gooien anders kan de deur niet open' De man: 'oh.' Het gegrinnik op het perron neemt toe. De vrouw werpt een vijftig cent-munt in en opent de deur. De man komt naar buiten en kijkt een beetje verbaasd en beschaamd naar alle starende mensen. Hij zegt tegen de vrouw dat hij het niet wist, dat je geld moet inwerpen, en vraagt hoeveel het was. De vrouw maakt een ah-joh-laat-maar-zitten-gebaar, maar krijgt toch geld in haar handen gedrukt. Op dat moment loopt de trein binnen en verplaatst iedereen zijn aandacht naar de plekken waar de deuren misschien wel uitkomen. Iemand zegt: 'en die oen wist niet eens dat er geld in moest, hij ging gewoon naar binnen en toen kon ie er niet meer uit! hoe dom.' De man staat naast mij en kijkt nog steeds beschaamd.
En dan, haast al bij de trein, realiseer ik me opeens dat ik niet heb betaald. Ik sta stil. Kijk achterom. Niemand rent me achterna. Ik heb toch niet betaald? Hoe kan dat? Hoe laat is het? Ik ben in dubio tussen terug gaan en betalen, en mijn trein halen. Tot mijn eigen verbazing spring ik in de trein. Ik prop de sla diep in mijn tas. Wat voel ik me slecht! Ik heb nog nooit maar een snoepje gestolen! Heb ik wel gestolen, ik bedoelde het immers niet zo? Ik ben gewoon vergeten te betalen! Oh jee, waar blijven die mannen die me in mijn kraag gaan vatten en naar het politiebureau gaan afvoeren? Ik vind een lege plek en ga zitten. Zouden ze het zien, dat ik onbetaalde sla in mijn tas heb zitten? Ik had me er eigenlijk op verheugd deze sla in de trein te eten (dat was het hele voordeel van nu sla kopen) maar ik durf niet, ik moet wachten tot thuis. Ik merk ook dat ik totaal geen herinnering heb van het moment dat ik de sla pakte tot het moment dat ik al rennend opeens besefte dat ik niet had betaald. Minder dan een minuut, maar weg uit mijn geheugen. Waarschijnlijk vonden mijn hersens het toen te onbelangrijk om op te slaan. Maar wat bezielde me? Ik denk dat ik zo in de supermarkt-modus was dat ik gewoon al dromend wegwandelde van het sla-schap. Zo van: dat is binnen, volgende doel. Brood, of afwasmiddel, of de trein. De rest van de treinreis was niet fijn. Ik heb niet eens mijn tas open gedaan om mijn boek te pakken. Komende maand krijgt Unicef een paar euro extra van me.
Reacties
waarom is dit zo ontzettend vreselijk? en waarom zou je je eigen schuld wegkopen door aan unicef te doneren. je doet het dus blijkbaar niet voor unicef, maar om je gedrag te compenseren. maar ach, zo zijn de meeste mensen he. leuk verhaal, dat wel. Geplaatst door Pim op 29 september 2004 om 23:16omdat ik altijd al kritiek heb op mensen die een kikkersnoepje jatten. en omdat ik terug had kunnen gaan. en omdat ik het geld best kan missen en graag betaal voor wat ik eet. en ze dat elders niet kunnen. ik weet dat de redenering hier scheef staat, maar ik doneer toch al aan unicef, juist om die reden. en wie zegt dat het geen losstaand feit is? Geplaatst door Hanna. op 29 september 2004 om 23:20Han, strikt genomen was het geen diefstal. Je had namelijk niet *het oogmerk* het goed wederrechtelijk weg te nemen. Vervolgens had je natuurlijk wel terug moeten gaan om te betalen. Dat je dat niet hebt gedaan maakt je een slecht mens, vind je niet? Ik denk dat je het wel goed kunt maken door wat meer geld aan Unicef te geven, hoewel deze vorm van aflaterij niet thuishoort in onze protestantse traditie. Maar goed, we leven nu in een multiculturele maatschappij dus deze katholieke investering in het Laatste Oordeel kan er ook nog wel bij lijkt me. Geplaatst door Wessel op 30 september 2004 om 09:11als je die minuut mist, hoe weet je dan dat je niet hebt betaald? je kunt het je niet herinneren, maar je kunt je ook niet herinneren dat je de winkel uit bent gelopen... Geplaatst door nieske op 30 september 2004 om 12:50ja dat kan; misschien heb je wel gewoon betaald Geplaatst door Wessel op 30 september 2004 om 13:21Wessel: Overigens heb ik niet zozeer een echt gat als wel dat ik het gedachteloos deed. Lekkere sla trouwens. Geplaatst door Hanna. op 30 september 2004 om 15:46Toch opmerkelijk dat je zo gemakkelijk iets kunt jatten uit zo'n winkel. Geplaatst door Wessel op 30 september 2004 om 17:16Een geslaagde kraak gezet en vervolgens alle details op internet zetten? Nee, dat is slim. Nu zou ik pas bang worden; ze komen je halen... Geplaatst door breun op 1 oktober 2004 om 11:17Leuk verhaal. Wel slap dat je het niet in de trein durfde op te eten. Smaakt juist extra lekker. Hanna, wat beleef jij een hoop spannende dingen op de terugreis! Misschien moet je op je volgende reis van of naar Delft alsnog de sla gaan betalen, geeft vast een heel voldaan gevoel met allemaal dankbare mensen. Maar dat is natuurlijk onzin ;) Maar in ieder geval was je niet bezig met vertragingen en heb je weer een leuk stukje. Geplaatst door Geertje op 1 oktober 2004 om 14:03IK vind het een amazing story! En ik ken die wc's op station Delft, nooit geweten dat je er uberhaupt zonder muntje in kon... Geplaatst door Lotte op 5 oktober 2004 om 17:22 |
Kopna Kopna - Like you!