Alles voor de wetenschap

Met mijn laatste hapje avondeten nog in mn mond spring ik op mn fiets op weg naar het ziekenhuis. Via de kelder en een bruggetje vind ik mijn weg naar het uitgestorven stafgebouw. Daar zit mijn stagebegeleidster, gynaecoloog, op haar kamertje te werken in een chaos van papieren en patiëntgegevens. Ze zet koffie en we gaan aan de slag.

'Ottenkamp, een vier zeven acht
Dijkstra, negen twee negen
Albaret, twee drie drie nul
Uscal Oman, drie vijf vijf zes' *

Terwijl zij deze gegevens opdreunt uit overvolle mappen, typ ik de getallen in bij de goede naam in excel. Op een laptop, met zo'n ingebouwde muis die je moet aaien en géén numeriek toetsenbord. Dus mijn linkerhand vliegt over de cijfers die netjes op een rijtje boven de letters staan, en mijn rechterhand drukt steeds op pijltje-naar-boven. Zo doen we 200 mensen per map. Daarna adempauze. Pff. Koffie pakken. Nieuwe map pakken. Praatje over Schier.

Dan weer inkomen in de nieuwe map. De eerste paar gaan altijd moeizamer, ik moet weer leren mijn gedachten uit te zetten en in rap tempo de getallen in te typen. Eén gedachte aan iets anders (hoe laat zou het zijn, waar heb ik die naam eerder gehoord, hee 'een een nul vier' is mijn verjaardag) maakt dat ik de getallen niet gelijk intyp en acuut vergeet.

Soms worden de getallen opeens mensen:
'Salomon. Negen.'
'Oei.'
'Ja, maar dat is geen Down toch?'
'Nee, trisomie 22'
'De NT is 5,2'
'Jeetje. Is die afgebroken?'
'Nee, het werd een IUVD' **

Zes mappen doen we. Daarna maken we een afspraak voor volgende week. Gewoon overdag. Dan gaan we rekenen met onze duizenden getallen en aan de hand daarvan een wetenschappelijk artikel schrijven. Zij houdt binnenkort een praatje op een internationaal congres over dit onderzoek. Ik krijg twaalf (oude) studiepunten. We onderzoeken iets nieuws en komen met bewijs. Het ontzettend domme werk hebben we ervoor over. Alles voor de wetenschap.

*Patiëntnamen, getallen en dialogen zijn uiteraard fictief.

**Vertaling:
'Het risico op een kind met het Downsyndroom bij deze zwangerschap van mevrouw Solomon is, op basis van de zgn. nekplooimeting, 1 op 9'
'Oei'
'Dit ongeboren kind had toch geen Downsyndroom?'
'Nee, uit de vlokkentest bleek dat het kind een chromosoom 22 extra in zijn/haar lichaamscellen had'
'De nekplooi was tijdens de echoscopie 5,2 mm dik'
'Jeetje, dat is veel. Is de zwangerschap afgebroken dmv een abortus?
'Nee, het kind is overleden in de buik '

Elton John - I guess that's why they call it the blues

3 juni 2004 | 23:51 | categorie: vandaag